بررسی مقایسه ای تأثیر کاربرد ادهزیوهای مختلف بر استحکام باند برشی آمالگام سندبلاست شده و اتچمنت ارتودنسی

مقدمه: باند باکال تیوب های فلزی بر سطح ترمیم های آمالگامی دندانهای خلفی بیماران امری دشوار است. هدف از این مطالعه تعیین و مقایسه استحکام باند برشی اتچمنت های ارتودنسی به آمالگام با روش های مختلف آماده سازی شیمیایی آن سطوح می باشد. مواد و روش ها:در این مطالعه آزمایشگاهی از 105 نمونه آمالگامی و 35 دندان انسان که بدلایل پریودنتال کشیده شده بودند استفاده شد. نمونه ها ی آمالگامی پس از سندبلاست بطور اتفاقی به سه دسته مساوی تقسیم شدند و در هر گروه از یکی از سه رزین حدواسط all bond ii، reliance metal primer   و  alloy primer به همراه کامپوزیت transbond plus جهت چسباندن باکال تیوبهای فلزی و در گروه کنترل از ادهزیو رزین transbond xt به همراه کامپوزیت transbond plus استفاده شد. نمونه ها در بزاق مصنوعی ذخیره شدند و پس از 1000چرخه حرارتی، استحکام باند برشی توسط دستگاه دارتک محاسبه گردید. داده ها بر اساس آزمون های آماری   kruskal-wallis و  mann-whitney آنالیز شدند.(  α =0.05 ) یافته ها: استحکام باند برشی بین گروههای مورد آزمایش اختلاف آماری معنی داری نشان داد(001/0p value <). در بین گروهها بیشترین استحکام باند مربوط به گروه all bond ii (75/6 مگاپاسکال) بود هرچند که با گروه کنترل تفاوت معنی داری دیده نشد(455/0p value = ). بین استحکام باند دو گروه alloy primer و   reliance metal primerبا گروه کنترل تفاوت معنی داری وجود داشت (001/0p value < ). اما آنها با هم تفاوت معنی داری نشان ندادند(051/0p value =). نتیجه گیری: با توجه به محدودیت های این مطالعه به نظر می رسد که کاربرد ab2 می تواند جهت اتصال اتچمنت های ارتودنسی به آمالگام سند بلاست شده موثر باشد.